مزارع غول پیکر و عجیب امارات برای بارش باران!

به گزارش خبرگزاری نتکانف و براساس گزارش مجله نتکانف، مزارع خورشیدی علاوه بر تامین انرژی سبز، این پتانسیل را دارند که ابرهای باران زا را برفراز بیابان به وجود آورند.

در بیابان های بسیار خشک امارات متحده عربی، آب بسیار کمیاب است، اما نور خورشید به وفور یافت می شود. آب در امارات از نفت نیز ارزشمندتر است و در حال حاضر این کشور نفت خیز برای کاهش مشکلات آبی از ناوگان کوچکی پهپادها و هواپیماهای بارورساز ابر استفاده می کند و به تصفیه خانه های گران قیمت وابسته است. اما دانشمندان اخیراً راه دیگری را برای ترویج بارندگی در منطقه پیشنهاد کرده اند: ساخت مزارع خورشیدی غول پیکر.

محققان دانشگاه هوفنهایم آلمان در مطالعه ای جدید نشان داده اند که مجموعه های وسیعی از پنل های خورشیدی، پتانسیل ایجاد ابرهای باران زا را برفراز امارات دارند و آب موردنیاز برای ده ها هزار نفر را به ارمغان می آورند.

محققان استدلال می کنند که پنل های فتوولتاییک خورشیدی تیره رنگ، گرما را جذب می کنند و اگر به اندازه ی کافی بزرگ باشند، می توانند «جزایر حرارتی مصنوعی» را در مناطق محلی ایجاد کنند. گرما با کمک نسیم دریا و از طریق همرفت (انتقال گرما توسط حرکت توده ی مولکول ها) به سمت بالا کشیده می شود و تشکیل ابر را در آسمان تقویت می کند.

تیم پژوهشی با استفاده از مدل های کامپیوتری، چندین شبیه سازی اجرا کردند تا دریابند که مزرعه ی خورشیدی برای اثردهی مطلوب، باید چقدر بزرگ باشد.

مدل سازی کامپیوتری نشان داد که ساخت مزرعه ای به مساحت 10 کیلومتر مربع از پنل های خورشیدی سیاه، «تاثیر بسیار کمی» بر بارندگی خواهد داشت. با این حال، مزارع خورشیدی بزرگ تر به طور بالقوه می توانند بارش چشمگیر ایجاد کنند.

مزرعه ی خورشیدی به مساحت 20 کیلومتر مربع، روزانه 570هزار متر مکعب باران ایجاد می کند

یک مزرعه از پنل های خورشیدی به مساحت 20 کیلومتر مربع می تواند روزانه 570هزار متر مکعب باران ایجاد کند. اگر این اتفاق فقط برای 10 روز در سال رخ دهد، آب کافی را برای بیش از 31 هزار نفر در سال تامین می کند. مزرعه ای خورشیدی به وسعت 50 کیلومتر مربع، برای تامین آب سالانه ی 125 هزار نفر دیگر کافی خواهد بود.

اولیور برنچ، نویسنده ی اصلی مطالعه و اقلیم شناس از دانشگاه هوفنهایم به ساینس گفت: «اکنون بعضی از مزارع خورشیدی در حال رسیدن به مقیاس مناسب هستند. شاید این داستان علمی تخیلی نباشد و بتوانیم اثر مطلوب را به وجود آوریم.»

راه حل مطالعه بسیار خلاقانه است، اما ممکن است برای هر منطقه ای از دنیا که با مشکل آب مواجه است، کارساز نباشد. مطالعه ی دیگری که در سال 2020 منتشر شد، ایده ی مشابهی را برای صحرای بزرگ آفریقا پیشنهاد داد. هرچند این امر باعث افزایش بارندگی در منطقه ی محلی می شود، تاثیر غیرمستقیم عمده ای بر سراسر جهان خواهد داشت و باعث خشکسالی و تخریب جنگل ها در آمازون و همچنین افزایش دما و از بین رفتن یخ دریا در شمالگان می شود.

پیشنهاد اخیر در واقع نوعی از مهندسی زمین اس؛، یعنی دستکاری عمدی فرآیندهای طبیعی زمین برای تغییر اقلیم و شرایط آب وهوایی. بسیاری بر این باورند که این نوع مداخلات می تواند راه حل مناسبی برای بحران اقلیمی کره زمین باشد، اما درعین حال مخاطره آمیز محسوب می شود.

مطالعه ی 2020 صحرای آفریقا نشان داد که ایجاد اختلال در سیستم های پیچیده ای مانند اقلیم زمین، بی تردید عواقب پیش بینی نشده و پیامدهای گسترده و فاجعه باری به همراه دارد. مطالعه در مورد امارات، آثار این عمل بر نواحی فراتر از منطقه ی محلی را شناسایی نکرد، اگرچه دانشمندان باید در تحقیقات آینده به این نکته توجه کنند.

227227