قدم اول برای طلاق توافقی

هنگامی که زوجین تصمیم به جدایی می گیرند و به توافق کاملی در خصوص تمامی مسائل مالی و غیرمالی زندگی مشترک دست می یابند، طلاق توافقی به عنوان راهکاری مسالمت آمیز مطرح می شود. در این مسیر، اولین گام برای طلاق توافقی، مراجعه به مراکز مشاوره و غربالگری از طریق ثبت نام در سامانه تصمیم است که با هدف تلاش برای سازش و کاهش تنش های عاطفی آغاز می شود.

طلاق توافقی، راهی برای پایان دادن به زندگی مشترک است که بر اساس تفاهم و توافق دو طرف صورت می گیرد. این شیوه جدایی، مزایای قابل توجهی نسبت به سایر انواع طلاق دارد؛ از جمله سرعت بیشتر در رسیدگی، کاهش درگیری ها و تنش های عاطفی میان زوجین و فرزندان، حفظ حریم خصوصی و به طور کلی، هزینه های کمتر. زمانی که زوجین به این نتیجه می رسند که ادامه زندگی مشترک برایشان مقدور نیست و می توانند بر سر تمام جزئیات جدایی به تفاهم برسند، طلاق توافقی به عنوان یک گزینه کارآمد و منطقی به نظر می رسد. در این فرایند، احترام به تصمیمات یکدیگر و همکاری متقابل از اهمیت بالایی برخوردار است.

آگاهی از گام های اولیه این مسیر می تواند به زوجین کمک کند تا با آمادگی ذهنی و عملی بیشتری وارد این فرایند شوند و از سردرگمی ها و اتلاف زمان و هزینه جلوگیری کنند. هدف این مقاله، ارائه یک راهنمای جامع و گام به گام برای درک دقیق از اولین اقدامات لازم جهت شروع فرایند طلاق توافقی است. با مطالعه این مطالب، زوجین می توانند به درستی تشخیص دهند که از کجا باید شروع کنند و چه انتظاراتی از مراحل اولیه داشته باشند.

طلاق توافقی: نگاهی کلی پیش از شروع

پیش از آنکه وارد جزئیات قدم های اولیه طلاق توافقی شویم، لازم است درک روشنی از چیستی این نوع طلاق و دلایل انتخاب آن داشته باشیم. این نگاه کلی به زوجین کمک می کند تا با دیدی باز و آگاهانه، تصمیمات آتی خود را اتخاذ کنند.

طلاق توافقی چیست؟

طلاق توافقی به معنای انحلال قانونی عقد ازدواج است که بر اساس توافق کامل و صریح زوجین در خصوص تمامی حقوق مالی و غیرمالی مربوط به زندگی مشترک و جدایی صورت می گیرد. این حقوق شامل مهریه، نفقه (زوجه و فرزندان)، حضانت و ملاقات فرزندان، اجرت المثل ایام زوجیت، نحله، جهیزیه و هرگونه اموال مشترک دیگر می شود. در این نوع طلاق، دادگاه صرفاً توافقات زوجین را بررسی و تأیید می کند و حکم صادر شده، بازتابی از همین تفاهمات طرفین است.

چرا طلاق توافقی؟ مزایا و پیش نیازها

انتخاب طلاق توافقی دلایل متعددی دارد که اغلب به مزایای آن بازمی گردد:

• سرعت بیشتر: نسبت به طلاق یک طرفه (از سوی زوج یا زوجه)، طلاق توافقی روند سریع تری دارد، چرا که نیازی به طرح دعاوی متعدد و طولانی مدت برای تعیین تکلیف هر یک از حقوق نیست.
• کاهش تنش: با توجه به اینکه تصمیمات با تفاهم مشترک اتخاذ می شوند، درگیری ها و خصومت ها به حداقل می رسد. این امر به ویژه زمانی که فرزند مشترک وجود دارد، برای حفظ سلامت روانی آن ها حیاتی است.
• حفظ حریم خصوصی: با کاهش نیاز به حضور مکرر در دادگاه و مطرح کردن جزئیات زندگی، حریم خصوصی زوجین بیشتر حفظ می شود.
• هزینه کمتر: به دلیل کوتاه شدن فرایند و کاهش نیاز به دادرسی های طولانی، هزینه های حقوقی و دادرسی نیز معمولاً کمتر خواهد بود.
• انعطاف پذیری: زوجین می توانند با توافق خود، شرایطی را تعیین کنند که برای هر دو طرف و در صورت وجود، برای فرزندان، بهترین باشد.

پیش نیاز اصلی برای طلاق توافقی، دستیابی به یک توافق کامل و جامع بین زوجین است. این توافق باید شامل تمامی مواردی باشد که در دادگاه مورد رسیدگی قرار می گیرد و عدم وجود حتی یک مورد توافق نشده می تواند روند را به سمت طلاق یک طرفه سوق دهد. بنابراین، اهمیت این مرحله کمتر از مراحل قانونی بعدی نیست.

طلاق توافقی، راهی است که زوجین با همراهی و تفاهم یکدیگر، فصلی از زندگی مشترک را به آرامی به پایان می رسانند و با احترام به حقوق و تصمیمات یکدیگر، مسیرهای جداگانه ای را برای آینده آغاز می کنند.

قدم اول برای طلاق توافقی: مراجعه به مراکز مشاوره و غربالگری

در نظام حقوقی ایران، الزامی بودن مشاوره قبل از طلاق، حتی در نوع توافقی آن، یک گام بسیار مهم و قانونی است. این الزام نه تنها به زوجین فرصتی دوباره برای بازنگری در تصمیم خود می دهد، بلکه به کاهش آسیب های احتمالی طلاق نیز کمک می کند.

الزامی بودن مشاوره قبل از طلاق

بر اساس ماده ۲۵ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱، زوجین متقاضی طلاق (اعم از توافقی یا یک طرفه) باید به مراکز مشاوره خانواده مراجعه کنند. این اقدام با هدف تلاش برای سازش، جلوگیری از تصمیمات عجولانه و احساسی، و کمک به زوجین برای اتخاذ تصمیمی آگاهانه صورت می گیرد. دولت جمهوری اسلامی ایران و قوه قضائیه، بهزیستی را متولی اصلی مراکز مشاوره قبل از طلاق قرار داده اند و در سالیان اخیر این طرح تا حدودی در کاهش آمار طلاق موثر بوده است.

چگونگی شروع: ثبت نام در سامانه تصمیم

اولین اقدام عملی برای شروع فرایند طلاق توافقی و انجام مشاوره اجباری، ثبت نام در سامانه نوبت دهی طلاق است که عموماً با نام سامانه تصمیم شناخته می شود. این سامانه تحت نظارت سازمان بهزیستی کشور فعالیت می کند.

مراحل گام به گام ثبت نام:

1. ورود به سایت: زوجین باید به آدرس اینترنتی سامانه تصمیم (سامانه نوبت دهی طلاق) مراجعه کنند.
2. انتخاب گزینه درخواست طلاق: در صفحه اصلی، گزینه ای برای ثبت درخواست طلاق وجود دارد که باید آن را انتخاب کرد.
3. وارد کردن اطلاعات هویتی زوجین: در این مرحله، تمامی اطلاعات هویتی زوج (نام، نام خانوادگی، شماره ملی، تاریخ تولد، شماره تماس و…) و زوجه به صورت دقیق و کامل باید وارد شود.
4. انتخاب مرکز غربالگری نزدیک: زوجین باید بر اساس محل سکونت خود یا ترجیح شخصی، یکی از مراکز غربالگری و مشاوره خانواده نزدیک را از لیست موجود انتخاب کنند. این انتخاب می تواند تاثیر مهمی در سهولت دسترسی به جلسات مشاوره داشته باشد.
5. دریافت کد رهگیری: پس از تکمیل فرم و تایید اطلاعات، یک کد رهگیری منحصر به فرد به زوجین داده می شود که باید آن را برای پیگیری های بعدی نزد خود نگه دارند. این کد برای ورود مجدد به سامانه و مشاهده وضعیت درخواست نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

نکات مهم در زمان ثبت نام:

• دقت در وارد کردن اطلاعات به خصوص شماره ملی و شماره تلفن همراه زوجین بسیار حیاتی است، زیرا تمامی اطلاع رسانی ها از طریق همین شماره ها انجام می شود.
• شماره تلفن های همراه باید فعال و در دسترس باشند.

فرآیند و جلسات مشاوره

پس از ثبت نام در سامانه تصمیم و دریافت کد رهگیری، زوجین موظف هستند در تاریخ و زمان تعیین شده به مرکز غربالگری انتخابی مراجعه کنند. در این مرکز، ارزیابی های اولیه صورت گرفته و در صورت لزوم، زوجین به یکی از مراکز مشاوره تحت نظارت بهزیستی ارجاع داده می شوند.
تعداد جلسات مشاوره اجباری معمولاً حداقل ۵ جلسه است و بازه زمانی تقریبی برای طی کردن این جلسات، دست کم ۴۵ روز به طول می انجامد. هدف اصلی این جلسات، نه صرفاً پافشاری بر ادامه زندگی، بلکه تلاش برای رفع مشکلات موجود، کمک به زوجین برای شناخت بهتر ابعاد تصمیمشان، و ارائه راهکارهایی برای کاهش آسیب های طلاق است. مشاورین تلاش می کنند تا با نگاهی بی طرفانه، زوجین را در مسیر تصمیم گیری آگاهانه یاری دهند.

نتیجه مشاوره: گواهی عدم انصراف از طلاق

پس از طی جلسات مشاوره و در صورتی که زوجین همچنان بر تصمیم خود مبنی بر جدایی اصرار ورزند و مشاوران نیز هیچ راهکار موثری برای ادامه زندگی مشترک نیافته باشند، گواهی عدم انصراف از طلاق صادر می شود. این گواهی به معنای تأیید این موضوع است که زوجین تمامی مراحل مشاوره اجباری را طی کرده اند و همچنان قصد جدایی دارند. اعتبار این گواهی معمولاً سه ماه است و زوجین باید آن را برای ارائه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و دادگاه، به دقت نگهداری کنند.

هزینه مشاوره طلاق توافقی

هزینه جلسات مشاوره طلاق توافقی توسط سازمان بهزیستی و سایر نهادهای مرتبط تعیین می شود و معمولاً مبلغ ثابتی برای هر جلسه است. این هزینه برای هر یک از زوجین حدود ۵۲ هزار تومان (در زمان نگارش این مقاله) می باشد که به صورت نقدی یا از طریق دستگاه های کارتخوان در مراکز مشاوره پرداخت می شود. لازم به ذکر است که این مبلغ ممکن است با توجه به تغییرات سالیانه متغیر باشد.

گام دوم: تقدیم دادخواست طلاق توافقی به دفاتر خدمات قضایی

پس از دریافت گواهی عدم انصراف از طلاق از مراکز مشاوره، قدم بعدی در مسیر طلاق توافقی، تقدیم دادخواست به مراجع قضایی است. این مرحله تنها از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی امکان پذیر است.

نقش دفاتر خدمات الکترونیک قضایی

دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، پل ارتباطی میان مردم و دستگاه قضایی هستند. این دفاتر مسئولیت ثبت دادخواست های حقوقی، از جمله دادخواست طلاق توافقی، را بر عهده دارند. مراجعه مستقیم به دادگاه برای ثبت دادخواست اولیه امکان پذیر نیست و تمامی مراحل باید از طریق این دفاتر انجام شود. کارشناسان مستقر در این دفاتر، زوجین یا وکلای آن ها را در تنظیم صحیح دادخواست راهنمایی می کنند.

مدارک ضروری برای تقدیم دادخواست

برای تقدیم دادخواست طلاق توافقی، جمع آوری دقیق و به موقع مدارک زیر از اهمیت بالایی برخوردار است:

• اصل سند ازدواج: این مدرک، اثبات کننده رابطه زوجیت است و باید به صورت اصلی ارائه شود.
• اصل شناسنامه و کارت ملی زوجین: برای احراز هویت طرفین، ارائه مدارک شناسایی اصلی الزامی است.
• گواهی عدم انصراف از طلاق: این گواهی که پس از طی جلسات مشاوره اجباری از مراکز مشاوره بهزیستی دریافت شده است، از مهم ترین مدارک این مرحله است. بدون این گواهی، دادخواست طلاق توافقی ثبت نخواهد شد.
• وکالت نامه وکیل (در صورت وجود): اگر زوجین یا یکی از آن ها از وکیل استفاده کرده باشند، اصل یا کپی برابر اصل وکالت نامه باید ضمیمه دادخواست شود.
• توافق نامه کتبی زوجین (در صورت وجود): هرچند توافقات نهایی در دادگاه مورد بررسی و تأیید قرار می گیرند، اما وجود یک پیش نویس توافق نامه جامع و دقیق که به امضای هر دو طرف رسیده باشد، می تواند به تسریع روند کمک شایانی کند. این توافق نامه می تواند مبنای تنظیم دادخواست قرار گیرد.

مراحل ثبت دادخواست

پس از جمع آوری مدارک، مراحل ثبت دادخواست به شرح زیر است:

1. مراجعه به دفتر خدمات: زوجین یا وکلای قانونی آن ها باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کنند. حضور هر دو زوج یا وکلایشان در این مرحله معمولاً الزامی است.
2. تنظیم دقیق دادخواست: با کمک کارشناس دفتر، دادخواست طلاق توافقی تنظیم می شود. در این دادخواست، تمامی توافقات زوجین در خصوص مهریه، نفقه، حضانت فرزندان و سایر موارد باید به صورت صریح و بدون ابهام قید گردد. دقت در این مرحله بسیار مهم است، زیرا محتوای دادخواست، مبنای رسیدگی دادگاه خواهد بود.
3. ثبت سیستمی دادخواست و پرداخت هزینه ها: پس از تنظیم، دادخواست به صورت سیستمی ثبت می شود و هزینه های مربوط به ثبت دادخواست و ابلاغ آن، توسط زوجین پرداخت می گردد.
4. دریافت برگه تأیید ثبت دادخواست: در پایان این مرحله، یک برگه تأییدیه ثبت دادخواست به زوجین یا وکلایشان تحویل داده می شود که شامل شماره پرونده، تاریخ ثبت و شعبه رسیدگی کننده احتمالی است. این برگه برای پیگیری های بعدی لازم است.

پس از ثبت دادخواست، یک پیامک حاوی اطلاعات ابلاغیه (شامل شعبه و زمان رسیدگی) به سامانه ثنای زوجین ارسال می شود. آن ها باید با مراجعه به سامانه ثنا، ابلاغ الکترونیکی خود را مشاهده کنند و در تاریخ و ساعت مقرر به دادگاه خانواده مراجعه نمایند.

توافقات کلیدی که باید پیش از شروع شفاف شوند

یکی از ارکان اصلی طلاق توافقی، دستیابی به تفاهم کامل بر سر تمامی جزئیات جدایی است. این توافقات، بنیان اصلی رأی دادگاه را تشکیل می دهند و هرگونه ابهام یا اختلاف در این زمینه می تواند روند طلاق را با چالش مواجه کند. بنابراین، پیش از آغاز رسمی فرایند، لازم است زوجین به صورت شفاف و روشن بر سر موارد کلیدی به توافق برسند.

چرا توافقات اولیه اهمیت دارند؟

اهمیت توافقات اولیه در طلاق توافقی از چند جنبه قابل بررسی است:

• تسریع روند دادرسی: هنگامی که زوجین در مورد همه مسائل به توافق رسیده اند، دادگاه نیازی به تحقیق و بررسی طولانی مدت برای تعیین تکلیف حقوق و تعهدات ندارد و می تواند به سرعت رأی صادر کند.
• کاهش تنش و درگیری: توافق قبلی، از مشاجرات احتمالی در دادگاه جلوگیری می کند و محیطی آرام تر را برای فرایند طلاق فراهم می آورد.
• کاهش هزینه ها: عدم نیاز به طرح دعاوی فرعی و طولانی مدت، هزینه های دادرسی و وکالت را به طور چشمگیری کاهش می دهد.
• حفظ روابط انسانی: به ویژه در صورت وجود فرزند، توافق مسالمت آمیز کمک می کند تا پس از طلاق نیز روابط انسانی و محترمانه بین والدین حفظ شود.

لیست موارد اصلی که زوجین باید در مورد آن ها به توافق برسند

زوجین باید در خصوص تمامی موارد زیر به توافق کامل دست یابند و این توافقات را به صورت کتبی تنظیم کنند:

مهریه

مهریه یکی از مهم ترین حقوق مالی زوجه است که در طلاق توافقی باید در مورد آن تصمیم گیری شود. توافقات می تواند شامل یکی از حالات زیر باشد:

• بذل کامل مهریه: زوجه تمام مهریه خود را به زوج می بخشد و هیچ مبلغی از این بابت بر عهده زوج نمی ماند.
• بذل بخشی از مهریه: زوجه تنها قسمتی از مهریه را می بخشد و زوج متعهد به پرداخت باقی مانده آن می شود که می تواند به صورت یکجا یا اقساطی باشد.
• پرداخت تمام مهریه: زوج توافق می کند که کل مهریه درج شده در عقدنامه را به زوجه پرداخت کند که باز هم می تواند به صورت یکجا یا تقسیطی باشد.

نفقه

نفقه شامل دو بخش است:

• نفقه زوجه: اگر زوجین پیش از طلاق توافق کنند که نفقه معوقه ای وجود دارد، باید در مورد نحوه پرداخت آن نیز به توافق برسند. معمولاً در طلاق توافقی، زوجه نفقه گذشته خود را بذل می کند.
• نفقه فرزندان: نفقه فرزندان به طور کلی بر عهده پدر است. اما در طلاق توافقی، زوجین می توانند در مورد میزان و نحوه پرداخت آن به تفاهم برسند. حتی مادر می تواند با تعهد کتبی، پرداخت نفقه فرزندان را بر عهده بگیرد. توافق در مورد این بند باید با در نظر گرفتن مصلحت فرزندان صورت گیرد.

حضانت فرزندان

موضوع حضانت فرزندان یکی از حساس ترین و حیاتی ترین توافقات است. این توافق باید با در نظر گرفتن مصلحت فرزند و شرایط سنی و روحی او باشد:

• حضانت فرزندان تا سن ۷ سالگی: معمولاً حضانت فرزندان (چه دختر و چه پسر) تا سن ۷ سالگی بر عهده مادر است. اما زوجین می توانند به نحو دیگری توافق کنند.
• حضانت فرزندان پس از ۷ سالگی: پس از ۷ سالگی، حضانت فرزندان معمولاً به پدر منتقل می شود، اما باز هم توافق طرفین و مصلحت فرزند مقدم است.
• فرزندان بالای ۹ سال دختر و ۱۵ سال پسر: در این سنین، فرزندان از حضانت خارج شده و خودشان حق انتخاب محل زندگی را دارند و دادگاه در این مورد تکلیف خاصی برای والدین تعیین نمی کند.

ملاقات فرزندان

همانند حضانت، نحوه ملاقات والدین با فرزندان نیز باید به صورت دقیق مشخص شود. والدی که حضانت فرزند را بر عهده ندارد، حق ملاقات فرزند خود را دارد. توافقات باید شامل زمان، مکان و نحوه ملاقات باشد تا از بروز اختلافات آتی جلوگیری شود. در صورت عدم توافق، دادگاه در این خصوص تصمیم گیری خواهد کرد.

جهیزیه

زوجین باید در مورد استرداد یا تقسیم جهیزیه نیز به توافق برسند. این توافق می تواند شامل بازگرداندن تمامی وسایل به زوجه، تقسیم برخی از اقلام یا بخشش آنها به زوج باشد. وجود لیست جهیزیه (سیاهه جهیزیه) در این مرحله کمک کننده خواهد بود.

اجرت المثل ایام زوجیت و نحله

در صورتی که زوجه قصد مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت یا نحله (در صورت عدم دریافت اجرت المثل) را داشته باشد، باید در مورد میزان و نحوه پرداخت آن نیز توافق صورت گیرد. در طلاق توافقی، زوجه اغلب این حقوق را نیز بذل می کند.

اموال مشترک

اگر زوجین در طول زندگی مشترک اقدام به خرید اموال مشترک کرده باشند (مانند ملک، خودرو، حساب بانکی مشترک و غیره)، باید در مورد نحوه تقسیم یا فروش این اموال نیز به تفاهم برسند. این توافق باید به صورت شفاف و با جزئیات کامل در توافق نامه ذکر شود.

نحوه تنظیم توافق نامه کتبی:
ضروری است تمامی این توافقات به صورت یک توافق نامه کتبی، صریح و بدون ابهام تنظیم و توسط هر دو طرف (و در صورت لزوم توسط وکلایشان) امضا شود. این توافق نامه به دادگاه ارائه می شود و مبنای صدور گواهی عدم امکان سازش خواهد بود.

شفافیت و صراحت در توافقات اولیه، نه تنها مسیر طلاق توافقی را هموارتر می سازد، بلکه به زوجین کمک می کند تا با آرامش خاطر بیشتری به جدایی بیاندیشند و از تنش های آتی جلوگیری کنند.

نکات مهم و توصیه های پایانی

فرایند طلاق توافقی، گرچه نسبت به سایر انواع طلاق ساده تر به نظر می رسد، اما همچنان نیازمند دقت، آگاهی و مدیریت صحیح است. رعایت نکات زیر می تواند به زوجین کمک کند تا این مسیر را با کمترین چالش و به بهترین شکل ممکن به پایان برسانند.

حفظ آرامش و همکاری متقابل برای تسریع روند

یکی از بزرگترین مزایای طلاق توافقی، قابلیت آن در کاهش تنش ها و درگیری ها است. برای بهره برداری کامل از این مزیت، ضروری است که زوجین در تمام مراحل، آرامش خود را حفظ کرده و نهایت همکاری را با یکدیگر داشته باشند. هرگونه اختلاف یا کج خلقی می تواند به طولانی شدن روند و بروز مشکلات ناخواسته منجر شود. به یاد داشته باشید که هدف از توافق، پایان دادن مسالمت آمیز به یک رابطه است، نه آغاز فصلی جدید از درگیری ها.

اهمیت مشورت با وکیل متخصص خانواده

حتی اگر زوجین بر سر تمامی جزئیات به توافق رسیده اند، مشورت با یک وکیل متخصص خانواده می تواند بسیار راهگشا باشد. یک وکیل مجرب می تواند:

• به زوجین در تنظیم یک توافق نامه جامع و حقوقی کمک کند تا تمامی جنبه های قانونی در آن لحاظ شود.
• از بروز اشتباهات حقوقی که ممکن است در آینده منجر به پشیمانی یا طرح دعاوی جدید شود، جلوگیری کند.
• نمایندگی زوجین در دادگاه را بر عهده بگیرد و نیاز به حضور مکرر آن ها را از بین ببرد.
• به سؤالات و ابهامات حقوقی پاسخ دهد و زوجین را از حقوق و تعهداتشان به طور کامل آگاه سازد.

این مشورت، حتی اگر به معنای وکالت کامل نباشد، می تواند به عنوان یک تضمین برای صحت و جامعیت توافقات عمل کند.

جمع آوری دقیق و به موقع تمامی مدارک مورد نیاز

همانطور که پیشتر اشاره شد، ارائه مدارک کامل و صحیح در هر مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است. پیش از هر مراجعه به سامانه تصمیم، دفاتر خدمات الکترونیک قضایی یا دادگاه، لیستی از مدارک لازم را تهیه و از کامل بودن آن ها اطمینان حاصل کنید. نقص مدارک یکی از شایع ترین دلایل تأخیر در روند رسیدگی است.

آمادگی برای رعایت زمان بندی های قانونی

فرایند طلاق توافقی شامل مراحلی با زمان بندی های مشخص است، از جمله حداقل زمان ۴۵ روزه برای جلسات مشاوره و مهلت سه ماهه اعتبار گواهی عدم انصراف از طلاق. زوجین باید برای رعایت این زمان بندی ها آمادگی داشته باشند و برنامه ریزی های خود را بر اساس آن تنظیم کنند تا از منقضی شدن مدارک یا نیاز به تکرار مراحل جلوگیری شود.

آگاهی کامل از حقوق و تعهدات خود و طرف مقابل

پیش از امضای هر توافق نامه و تقدیم هر دادخواستی، اطمینان حاصل کنید که از تمامی حقوق قانونی خود و تعهداتی که بر عهده می گیرید، آگاهی کامل دارید. این آگاهی به شما کمک می کند تا تصمیماتی آگاهانه و بدون پشیمانی اتخاذ کنید. در صورت وجود هرگونه ابهام، حتماً از مشاوران حقوقی یا وکلای متخصص راهنمایی بگیرید.

نتیجه گیری

همانطور که در این مقاله به تفصیل بررسی شد، قدم اول برای طلاق توافقی، ثبت نام در سامانه تصمیم و آغاز جلسات مشاوره اجباری است. این مرحله، با هدف تلاش برای ایجاد سازش و کاهش آسیب های عاطفی، دروازه ورود به فرایند قانونی طلاق توافقی محسوب می شود. پس از آن، تقدیم دادخواست به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، گام مهم دیگری است که نیازمند جمع آوری دقیق مدارک و تنظیم یک توافق نامه جامع است.

با آمادگی، آگاهی و اطلاع دقیق از این گام های اولیه، فرایند طلاق توافقی می تواند به شکلی آرام تر، کارآمدتر و با کمترین میزان تنش پیش برود. این رویکرد نه تنها به نفع زوجین است، بلکه در صورت وجود فرزند، به حفظ آرامش و سلامت روانی آن ها نیز کمک شایانی می کند. انتخاب مسیر توافق، نشان از درایت و احترام متقابل است و می تواند راهی برای پایان دادن به یک رابطه، با حفظ کرامت انسانی طرفین باشد.