فیبروم ها معمولا با زنان مهربان هستند!

فیبروم ها وابسته به هورمون هستند و با هورمون هایی که از تخمدان ها ترشح می شوند، رشد می کنند. چاقی و عادت ماهیانه زودرس که تماس کلی در طول عمر با هورمون ها و استروژن را بیشتر می کند، باعث افزایش میزان بروز فیبروم ها می شود و یایسگی باعث کاهش رشد فیبروم ها می شود.

فیبروم ها اکثرا بدون علامت هستند و ممکن است یک یافته اتفاقی در سونوگرافی باشند، اما گاهی با علایمی همراه باشند. خانم های دارای فیبروم بزرگ، فیبروم های داخل حفره رحم، فیبروم های متعدد یا فیبروم هایی که روی اندام های دیگر فشار می آورند، بیشتر احتمال دارد که علایمی داشته باشند. گاهی اوقات، فیبروم رحم می تواند عوارضی مانند کم خونی به دلیل از دست دادن مداوم خون در دوره های قاعدگی سنگین ایجاد کند. اکثر افراد مبتلا به فیبروم می توانند باردار شوند و بارداری طبیعی داشته باشند و عموما فیبروم ها تاثیری بر روی بارداری و یا ایجاد ناباروری ندارند.

تشخیص فیبروم ها تنها با مراجعه به پزشک ممکن است، علایم بالینی در فیبروم رحمی به تنهایی به تشخیص قطعی کمک نمی کند و نیاز به بررسی های بیشتر تصویربرداری، مثل سونوگرافی، دارد. در بیشتر موارد، خانمی که برای چکاپ یا به دلیل مشکلات دیگری سونوگرافی می شود، متوجه وجود فیبروم در رحم می شود.

فیبروم ها در اغلب شرایط نیازی به درمان خاصی ندارند، مگر اینکه علایمی مثل افزایش خونریزی های رحمی داشته باشند یا علایم فشاری به ارگان های داخل لگن ایجاد کنند که آزاردهنده باشند.

نوع درمان به مواردی از جمله اینکه آیا علامتی دارید یا خیر؟ اینکه علایم شما بخاطر وجود فیبروم است یا خیر؟ و یا اینکه می خواهید در آینده باردار شوید یا خیر؟ بستگی دارد.

درمان های متفاوتی مانند درمان دارویی یا جراحی وجود دارد که با توجه به شرایط شخصی هر فرد ممکن است که انجام شود. در مجموع فیبروم ها بسیار شایع، خوش خیم و بدون علامت هستند و معمولا نیاز به اقدام درمانی خاص و مخصوصا جراحی ندارند.

*متخصص زنان و فلوشیپ درمان ناباروری

47232